Sander in Kilifi deel 2
Blijf op de hoogte en volg Sara
04 Augustus 2016 | Kenia, Kilifi
Maandag en dinsdag
Na een relaxte zondag gaan we op maandagochtend weer naar de school. Ook nu nemen we weer een grote tas mee maar nu gevuld met oranje rugzakken, kleding en 70 oranje frisbees die ik van Cris heb gekregen. Als we aankomen bij de school orden we weer bestormt door de 65 kinderen die vandaag gaan beginnen met de examens. Hier in Kenia is het zo dat zelfs de 2 en 3 jarige van de baby class een examen moeten maken om de voortgang te monitoren.
Als de lessen bezig zijn zoeken Sander en ik de kleding uit want alles zit nog door elkaar. De kinderen zijn al erg nieuwsgierig en ook erg blij dat ze nog meer gaan krijgen! Om 12 uur beginnen de juffen met uitdelen, eerst krijgt ieder kind een oranje rugzak (bedankt Kees Benning!) daarna krijgen eerst de meisjes en vervolgens de jongens een nieuwe outfit. Omdat we deze keer oom schoenen hebben meegenomen hebben we minder kleding maar er is voor ieder kind een nieuw shirt en een nieuwe broek/rok. Vooral de kleinere kinderen krijgen meer want er zitten (net als bij de schoenen) veel kleine maten bij. Er blijft zelfs aardig wat over wat echt te klein is voor de kinderen van de school. De juffen besluiten daarom om tegen de kinderen te zeggen dat vanmiddag de ouders kunnen komen als er thuis nog kleine kinderen zijn. Zo vinden alle kleren een goede bestemming.
Het uitdelen duurt al snel een uur dus we gaan om 13 uur naar de stad om te lunchen. Daarna gaan we nog even naar huis maar ik wil wel terug naar de school voor de lessen in de middag. Ik besluit heel even op bed te gaan liggen en val in slaap! Ik schrik wakker en zie dat het al bijna drie uur is. Ik had beloofd om terug te komen dus ik wil zo snel mogelijk alsnog richting de school. Sander heeft niet zoveel zin, ik weet niet zo goed waarom maar ik ben mij aan het haasten dus ik denk, ik hoor het later wel. Als ik op de school aankom zijn ze weer druk bezig met de examens. De juffen en ook een aantal kinderen vragen waar Sander is. Die is thuisgebleven zeg ik. Ik heb geen idee wat hij thuis gaat doen maar hij zal zich vast wel vermaken. Als de school uit is deel ik de frisbees uit. De kinderen worden helemaal wild en de frisbees vliegen in het rond! Het is een leuk kleurrijk gezicht al die oranje frisbees die door de lucht vliegen!
Als de school uit is ga ik naar Mwangaza (het weeshuis) ik ga daar vandaag gedag zeggen. Morgenmiddag vertrekken we richting Mombasa naar een resort voor een paar dagen echt vakantie dus ik kom niet meer op het weeshuis. Ik praat wat met de mama's en speel met de kinderen. Ik wil niet te laat weg gaan want Sander zit ook maar alleen. Tegen half 6 kom ik thuis en geen Sander! Ik ben helemaal verbaasd want waar is hij dan naar toe? Hij heeft geen sleutel van het huis, hij heeft geen geld. Ik heb zelfs zijn paspoort! (Ik heb graag de touwtjes in handen
Na een relaxte zondag gaan we op maandagochtend weer naar de school. Ook nu nemen we weer een grote tas mee maar nu gevuld met oranje rugzakken, kleding en 70 oranje frisbees die ik van Cris heb gekregen. Als we aankomen bij de school orden we weer bestormt door de 65 kinderen die vandaag gaan beginnen met de examens. Hier in Kenia is het zo dat zelfs de 2 en 3 jarige van de baby class een examen moeten maken om de voortgang te monitoren.
Als de lessen bezig zijn zoeken Sander en ik de kleding uit want alles zit nog door elkaar. De kinderen zijn al erg nieuwsgierig en ook erg blij dat ze nog meer gaan krijgen! Om 12 uur beginnen de juffen met uitdelen, eerst krijgt ieder kind een oranje rugzak (bedankt Kees Benning!) daarna krijgen eerst de meisjes en vervolgens de jongens een nieuwe outfit. Omdat we deze keer oom schoenen hebben meegenomen hebben we minder kleding maar er is voor ieder kind een nieuw shirt en een nieuwe broek/rok. Vooral de kleinere kinderen krijgen meer want er zitten (net als bij de schoenen) veel kleine maten bij. Er blijft zelfs aardig wat over wat echt te klein is voor de kinderen van de school. De juffen besluiten daarom om tegen de kinderen te zeggen dat vanmiddag de ouders kunnen komen als er thuis nog kleine kinderen zijn. Zo vinden alle kleren een goede bestemming.
Het uitdelen duurt al snel een uur dus we gaan om 13 uur naar de stad om te lunchen. Daarna gaan we nog even naar huis maar ik wil wel terug naar de school voor de lessen in de middag. Ik besluit heel even op bed te gaan liggen en val in slaap! Ik schrik wakker en zie dat het al bijna drie uur is. Ik had beloofd om terug te komen dus ik wil zo snel mogelijk alsnog richting de school. Sander heeft niet zoveel zin, ik weet niet zo goed waarom maar ik ben mij aan het haasten dus ik denk, ik hoor het later wel. Als ik op de school aankom zijn ze weer druk bezig met de examens. De juffen en ook een aantal kinderen vragen waar Sander is. Die is thuisgebleven zeg ik. Ik heb geen idee wat hij thuis gaat doen maar hij zal zich vast wel vermaken. Als de school uit is deel ik de frisbees uit. De kinderen worden helemaal wild en de frisbees vliegen in het rond! Het is een leuk kleurrijk gezicht al die oranje frisbees die door de lucht vliegen!
Als de school uit is ga ik naar Mwangaza (het weeshuis) ik ga daar vandaag gedag zeggen. Morgenmiddag vertrekken we richting Mombasa naar een resort voor een paar dagen echt vakantie dus ik kom niet meer op het weeshuis. Ik praat wat met de mama's en speel met de kinderen. Ik wil niet te laat weg gaan want Sander zit ook maar alleen. Tegen half 6 kom ik thuis en geen Sander! Ik ben helemaal verbaasd want waar is hij dan naar toe? Hij heeft geen sleutel van het huis, hij heeft geen geld. Ik heb zelfs zijn paspoort! (Ik heb graag de touwtjes in handen
-
04 Augustus 2016 - 11:10
Sara :
Nou ja hij komt vanzelf wel terug. En inderdaad een kwartier later al wordt hij door een van de buren binnengelaten. Hij had besloten om naar Kilifi te gaan maar zonder geld moet je natuurlijk lopen. Hij heeft geprobeerd bij twee banken (helaas Keniaanse banken, geen internationale banken) te pinnen maar dat is niet gelukt. Toen moest hij dus ook weer helemaal terug lopen en is hij maar naar het resort aan de overkant van de straat gegaan. Daar kon hij natuurlijk ook niets te drinken bestellen dus hij was eigenlijk best zielig! Hij is doodop en heeft dorst van zijn avontuur! Hij had niet begrepen dat ik terug ging naar de school.. Hij dacht dat ik naar het weeshuis ging en daar had hij geen zin in. Ik vind het wel leuk dat hij gewoon in zijn eentje op pad is gegaan ook al was het misschien niet echt een succes...
Als we zijn bijgepraat gaan we naar een restaurant waar de Nederlanders hier vaak gaan eten. Het zit bovenop een klif dus het uitzicht is erg mooi! Ik weet niet zo goed wat voor eten ze daar altijd bestellen (ik ben daar vaker geweest maar nooit alleen) maar gelukkig weet de ober over wie ik het heb. Ze bestellen altijd alles gebraden maar dat duurt minstens een uur zegt de ober, daarom bestellen ze altijd vooraf. Nou ja, doe ons dan maar een chicken deep fry (een halve kip lijkt mij genoeg) en een schaal patatjes en salade. Ook dit eten duurt meer dan een halfuur en de kipstukjes zien er niet bijzonder uit. Maar ze zijn lekker!!!! Super goed smaakt de kip en ook de patatjes. We zitten echt te genieten en besluiten zelfs om nog een half kippetje te bestellen. Pas rond half 9 gaan we daar weg maar wel met een heerlijk voldaan gevoel.
Op dinsdag is het tijd om in te pakken! Vandaag gaan we naar ons laatste deel van de vakantie, het resort om even echt te relaxen. In de ochtend kopen we lolly's voor de kinderen en gaan we naar de school. Hier spreek ik af met de juffen dat we vrijdagochtend nog een laatste keer terugkomen. Dan sluit de school en dat is altijd een feestelijke aangelegenheid. Om 12 uur zeggen we de kinderen gedag nadat we eerst nog met ze hebben gespeeld. We lunchen samen met Everlyne om ook met haar nog wat afspraken te maken over hoe de bouw verder gaat als ik weg ben. Dan moeten we snel naar huis want om half 2 staat Mohammed voor de deur om ons naar het resort te brengen. We nemen afscheid van het huis van Cocky en laden alle koffers in de taxi die ons na ruim een uur brengt bij het Voyager Beach Resort vlakbij Mombasa. Mocht je terwijl je dit aan het lezen bent op je werk zitten in een regenachtig Nederland, google het dan even op afbeeldingen. Het ziet er namelijk net zo uit als op de plaatjes! Het is werkelijk waar prachtig en we hebben een mooie kamer met 'garden view' maar kunnen ook de zee zien. We hebben all inclusieve dus we krijgen zo'n bandje om onze pols en kunnen gelijk richting de snackbar waar elke dag om 16 uur pannenkoeken worden gebakken! Er zijn drie zwembaden en het is ook aan het strand. Als we om 19 uur het gigantische buffet zien moeten we wel even slikken. Het is best een omschakeling om vanuit het toch wat meer basic Kilifi (wat ook prima is) naar deze overdadige luxe te gaan. Het eten smaakt goed maar we houden het niet vol om te blijven zitten tot het avond entertainment. Om half 10 liggen we knockout in het gigantische witte bed!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
